Thursday, January 22, 2009

Diari : Kawan2 telefon

Ehm, tetibe je aku rase best sangat bile aku dpt calling dari orang2 yang masih ingat kat aku. Wah, aku masih rasa dihargai walaupun aku dah tak berkhidmat lagi untuk diorang. Tapi, yang penting, ingatan aku pada diorang tak pernah luput, Cuma mungkin masa dan keadaan yang memperhitungkan kekerapan perhubungan.

Aku redha dengan ketetapan Tuhan yang membawa aku ke suatu tempat yang benar2 baru. Walau aku tahu, ini yang aku pinta, namun, aku tahu Tuhan lebih tahu segalanya. Aku hanya mengikut haluan dan takdir Tuhan. Yang termampu dari aku hanyalah berdoa agar Tuhan dapat memberikan yang terbaik bagiNya dan bagi diriku mengikut kemampuanku.

Aku dpt call tu sebelum aku masuk kelas psikologi jam 5 ptg. Bayangkanlah, hati aku berbunga2 sangat. Walaupun apa yang aku ckp ni mmglah pelik dan jarang2 berlaku, tapi itula yang aku rasa. Aku rasa bersemangat semula seolah2 diorang berikan aku satu semangat lain yang membimbing aku untuk ke kuliah.

Sekali lagi, pada sebelah mlm, aku ibarat rama2 yang ingin terbang bebas ke angkasa raya. Menikmati keceriaan yang tiba2 hadir. Tuhan yang memberinya. Aku bersyukur, namun sejarah tetap sejarah!

Time kasih krn masih ingat kat aku lagi. Aku tahu, bukan mudah sebenarnya untuk m’ingati org lain. Hanya aku yang agak pelik sehingga sering pikirkan org yng mungkin tak pernah pikir pasal aku.

Aperpun, Thank you very much.

" Tak semua aku citerkan dlm blog nie. Percayalah, semua yang mengingati aku, akan aku ingatinya sampai bila2 yang Tuhan izinkan....."

No comments: